-
1 dopędz|ić
pf — dopędz|ać impf vt 1. (dogonić) to catch (up)- dopędziła go paroma susami i dalej szli już razem she caught up with him in a few leaps a. bounds and they walked on together- pies dopędził zająca the dog caught the hare- dopędzić uciekający autobus to catch a departing bus2. pot., przen. (dorównać) to catch up (kogoś/coś with sb/sth)- dopędzić innych w nauce to catch up with the others in one’s studiesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopędz|ić
См. также в других словарях:
dopędzić — dk VIa, dopędzićdzę, dopędzićdzisz, dopędzićpędź, dopędzićdził, dopędzićdzony dopędzać ndk I, dopędzićam, dopędzićasz, dopędzićają, dopędzićaj, dopędzićał, dopędzićany 1. «ścigając kogoś albo coś zrównać się z kimś albo z czymś; dogonić,… … Słownik języka polskiego
